Bestuurswerk = ‘voorelkaarkrijgkunde’

Wie actief is als bestuurslid bij een vereniging, doet dit werkt er meestal ‘even’ bij. Dit wordt dus gedaan naast een baan, ander vrijwilligerswerk en het huiselijk en sociale leven. Het werk doe je vooral omdat het leuk is en dus voldoening geeft, of omdat je het belangrijk vindt om je voor een bepaald doel of maatschappij in te zetten en je kennis te delen. Zodra bestuurswerk te veel energie of tijd kost en per saldo weinig oplevert, gaat het knellen. Dat geldt ook voor andere betrokkenen, de mensen in meer uitvoerende rollen. Sterker: bestuursleden kunnen die uitvoerenden heel erg in de weg zitten, of andersom.

Mijn advies: bewaak goed of de wijze waarop zaken georganiseerd zijn wel passen bij wat nodig is. Om dat te bepalen herijkt een bestuur regelmatig de visie en de missie, want die geven richting aan wat je de komende jaren gaat doen, met welke middelen en met wie. De ontwikkelingsfase van de vereniging bepaalt de mate waarin een bestuur ook zelf de handen uit de mouwen steekt. Leestip: "Routeplanner voor verenigingen" van Kuperus e.a.

Er zijn altijd leden die vooral graag concreet dingen doen, waar andere het willen beperken tot meedenken en adviseren. In een bestuur met veel 'doeners' kunnen die 'denkers' zorgen dat de grote lijnen en doelen in zicht blijven en men zich niet verliest in dagelijkse beslommeringen. Heb je nauwelijks tijd of ruimte voor een bijdrage en sta je vaak als 'afwezig' te boek, vraag je dan af of het bestuurslidmaatschap of ander verenigingswerk wel echt iets voor je is. Vrijwillig betekent niet vrijblijvend.

Besturen van een vereniging gaat toch vooral om ‘voorelkaarkrijgkunde’. Het is een mooie term die ik laatst voorbij zag komen. Maak duidelijk waar je vereniging voor staat, wat je wilt bereiken en hoe dat te doen. Zoek daar dan leden of externe deskundigen bij die het handen en voeten kunnen geven. Met slechts enkele gedreven bestuursleden die tijd hebben (of maken) om alles zelf te doen kom je een eind. Het maakt echter je basis wel smal en kwetsbaar. Anderzijds trek je vandaag de dag ook weinig vrijwilligers meer aan die voor lange tijd in vaste commissies of werkgroepen willen meedraaien. Tip: Formeer bij bepaalde activiteiten een tijdelijke projectgroep of vorm kleine slimme groepjes (KSG-tjes) leden die helpen bij het zoeken van een oplossing voor een bepaalde uitdaging. Er zijn vaak sneller mensen te vinden die voor eenmalige en korte klussen inzetbaar zijn. Zorg daarbij als bestuur dat alle resultaten van die inspanningen zichtbaar zijn en maak zichtbaar in welke mate ze aan de doelstellingen en missie hebben bijgedragen. Ofwel: dit hebben we samen voor elkaar gekregen, want besturen is vooral ‘voorelkaarkrijgkunde’

Martina van den Dool